اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری بر اختلالات خلقی و اضطرابی دانشجویان دختر

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری بر اضطراب و افسردگی دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد درسال93-1332 بوده است. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر بوده که پس از غربالگری بوسیله آزمون GHQ 33 نفر که در دو مقیاس دارای اضطراب و افسردگی تشخیص داده شدند به صورت تصادفی در دو ، گروه آزمایشی و کنترل 11 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 12 جلسه 33 دقیقه ای، مداخلات درمانی دریافت کردند. تمامی آزمودنی ها در سه مرحلهپیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با استفاده از دو خرده مقیاس آزمون scl-90-R مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری پس از مداخله در متغیرهای پژوهش وجود داشته و این شیوه درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی مؤثر بوده است. این نتایج در پیگیری 3 ماه تداوم داشته است. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر میرسد درمان شناختی رفتاری با تغییر در روش رفتار و افکار شخص می تواند تأثیرات بنیادی بر حالات عاطفی شخص داشته باشد و در کاهش افسردگی و اضطراب موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب ، افسردگی