بررسی فقهی حقوقی اختلال دوقطبی در روانپزشکی

امروزه پیشرفت علوم بهداشت و روان، تعاریف ویافته های جدیدی از بیماری های روانی ارائه می دهد. هم سوی با آن پاسخ گویی به حقوق مبتلایان به این اختلال ها و پریشانی ها، مسئله ی مهمی است که در نظام حقوقی کشورها، مورد توجه حقوق دانان و روانپزشکان قرار گرفته است. مسائلی مانند حقوق مدنی، جزا، درمانی، آزادی اجتماعی پیوند عمیق حقوق وروانپزشکی را می طلبد. صدور واجرای احکام مجرمان در قوانین مجازات اسلامی یا احکام فقهیمشروط برعاقل وصاحب اراده بودن مجرم است و اگر فردی در حین ارتکاب جرم، دچار اختلال مغزی یا روان شناسی در حدی باشد که قدرت تعقل یاتفکرش مختل شود و قادر به تشخیص خوب از بد نباشد، می گویند این فرد جنون دارد. جنون در واقع با هردرجه ای که باشد رافع مسئولیت کیفری است. اختلال دوقطبی که به آن شیدایی افسردگی هم گفته می شود، نوعی بیماری روانی است مشتمل بر یک یا چند بخش از شیدایی و افسرده حالی شدید؛ یعنی نوسانات خلقی شدیدی که که طیف وسیعی از افسردگی و شیدایی را تا اوج دیوانگی در بر می گیرد. هدف تحقیق، دانستن این نکته استکه آیا وضع روانی این بیمار در لحظه ی ارتکاب جرم بر رفتار او مؤثر بوده است یا نه؟ در نتیجه از منظر فقه وحقوق اسلامی اثبات می گردد که بیماریهای روانی مانند این، با تشخیص ونظر تخصصی روانپزشکان اگر بر عقل و اراده ی فکری مجرم اثر گذار بوده باشد به نحوی که مجرم شعور و اراده ی آگاهانه برکارهایش نداشته باشد مجنون محسوب و از وی رفع مسئولیت می شود

کلیدواژه ها:

اختلال دوقطبی ، جنون ، جرم ، بیماری روانی ، عقل ، مسئولیت