تجربه پدری از دیدگاه مردان ایرانی: یک مطالعه کیفی

شناخت تجربه زیسته مردان از پدر شدن به فراهم نمودن اطلاعات و مداخلات آموزشی با هدف تسهیل انتقال آنان به دوران والدی کمک میکند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف مطالعه تجربه زیسته مردان از پدر شدن در مردان ایرانی طراحی گردید. مطالعه حاضر یک مطالعهکیفی با رویکرد پدیدارشناسی و مشارکت کنندگان شامل 11 نفر از مردان، دارای شیرخوار سالم و تک قلو زیر یک سال، ساکن شهر قم هستندکه برای اولین بار پدرشدن را تجربه کرده و با همسر خود زندگی می کنند. جهت گردآوری داده ها از مصاحبه عمیق با استفاده از پرسشنامه نیمه ساختار یافته و جهت آنالیز داده ها از روش تحلیل پدیدار شناسی تفسیری اسمیت استفاده گردید. نمونه گیری به روش در دسترس از سطح جامعه انجام شد. تجربه مردان از پدر شدن در 4 درونمایه اصلی احساسات درک شده در دوران بارداری، احساسات درک شده بعد ازتولد فرزند، تغییر در باورها و نگرش ها، چالش ها و نگرانی ها تبیین گردید. یافته های پژوهش نشان داد بیشتر پدران قبل از تولد فرزند هیچ حسی از پدر شدن نداشته و یا حسی مبهم را گزارش کردند. پدران احساس می کردند که تولد فرزند نقطه شروع پدر شدن است، مرحله ای جدید از زندگی شان شروع شده، در ابعاد مختلف تکامل یافته اند، نگرش شان به همسرشان تغییر یافته، فرزندشان موجب افتخار، شادی، محور استحکام خانواده، نماد جریان داشتن زندگی و عامل بازدارنده از خطا و اشتباه است. مشکلاتی از قبیل دور شدن از خود، ناکفایتیحمایت های موجود، کمبود وقت، انزوای مرد در خانه، نگرانی های مرتبط با فرزند و مشکلات شغلی و اقتصادی موجب تشویش و نگرانی پدران می شد.

کلیدواژه ها:

پدرشدن ، تجربه پدری ، مطالعه کیفی