تولید گاز غنی از هیدروژن با استفاده از گازی سازی زیست توده های لیگنوسلولزی در محیط آب فوق بحرانی

امروزه اکثر منابع تولید هیدروژن در جهان سوخت های فسیلی می باشند، اما به منظور حفظ محیط زیست وتوسعه پایدار باید به دنبال منابع تجدیدپذیر همچون زیست توده جهت حصول هیدروژن بود. یکی از بهترین روش ها برای تولید هیدروژن از منابع تجدیدپذیر، گازیسازی زیست توده در محیط آب فوق بحرانی می باشد. در ای تحقیق تولید هیدروژن به روش گازیسازی در محیط آب فوقبحرانی از ساقه برنج، ساقه کلزا، ساقه جو و پوسته بادام به روش تجربی و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که به ازای مقادیرمساوی جرمی، پوسته بادام با تولید16/99 میلی مول گاز هیدروژن به ازای هر گرم زیست توده دارای بیشترین مقدار در این زمینه است. همچنین با محاسبه بازده گازی سازی هیدروژن و کربن مشاهده شد که ساقه کلزا به ترتیب با مقادیر 65/2و67/3درصد بیشترین بازده گازی هیدروژن وکربن را دارد این تحقیق در جهت توسعه روش گازی سازی فوق بحرانی در کشور و انتخاب زیست توده مناسب به منظور تولید هیدروژن انجام شد. همچنین سعی شد با آنالیز عنصری و ترکیبی زیست توده ها رابطه ای میان ساختار زیستتودههای مختلف و مقدار گازیشدن و بهره هیدروژن حاصل از آن ها را بیابیم.

کلیدواژه ها:

هیدروژن ، زیست توده ، گازی سازی ، آب فوق بحرانی