تأثیر مراقبت های پرستاری در توانبخشی بیماران در بلایا

توانبخشی ( بازتوانی ) یعنی قادر نمودن ، نیروی مجدد بخشیدن . توانبخشی سومین مرحله ازعلم طب است . بعـداز پیـشگیری و تشخیص و درمان , بازتوانی مطرح می شود . اهداف توانبخشی در سه هدف عمده خلاصه می شود . حفاظت شخص از معلولیت بیشتر ( پیشگیری از معلولیت ) ، حمایت از استفاده از توانایی فـرد ( جلـوگیری از پیـشرفت معلولیـت ) ، کمـک بـه فـرد در جهـت سازگاری با ناتوانی جسمی - روانی و اجتم اعی . بازتوانی جزو مکمل پرستاری است و اقدامات آن از اولین تماس با بیمـار شـروع می شود . پرستار یکی از اعضاء تیم باز توانی در بلایا می باشد که مسئولیت در درمان بیمار دارد و هم ایجاد اطمینان که ناتوانی ناشی از بیماری را تا جایی که ممکن باشد محدود می کند، و نظار ت بر این مسئله که یک برنامه توانبخشی طرح شـده ،اجـرا شود . محدود کردن ناتوانی نیاز به پیشگیری از عوارض، تشخیص به موقع علایم عـوارض و پیـشگیری از تغییـر شـکل توسـط پرستار دارد . پرستار بعد از تعیین نیاز بیمار , برنامه آموزشی باز توانی را فرموله ، اجرا و ارزشیابی می کنـد , در تـدوین برنامـه از همکـاری سایر اعضا ء تیم درمان کمک می گیرد . نتیجه : اقدامات درمانی و توانبخشی توسط پرستار از همان ابتدای برخورد با بیمار آغاز می شود . در حالی که نیاز بیمـار بـه سایر اعضاء تیم توانبخشی ( فیزیوتراپی گفتار درمانی ) در مرحله خاصی می باشد .

کلیدواژه ها:

توانبخشی ، پرستاری ، بلایا