ارائه ی مدلی مفهومی از تحقق شکوفایی مبتنی بر ساختار سازمانی خلاق و نوآوری محور

هرچند خلاقیت را می توان پیدایی و تولید یک اندیشه و فکر نو دانست و لیکن نوآوری به معنای کاربردی ساختن آن افکار نو و عملی ساختن آن اندیشه و فکر می باشد. از این رو خلاقیت لازمه ی نوآوری است و تحقق نوجویی وابسته به خلاقیت است . نگاه به نوآوری بدون در نظر داشتن مقدمات لازم جهت تحقق آن، نگاهی ابتر است؛ چرا که نوآوری خود حلقه ایست واسط میان دو مفهوم خلاقیت و شکوفایی؛ به عبارت دیگر آن چه که پیش از نوآوری رخ داده است، خلاقیت است و آنچه که پس از نوآوری ممکن است به وقوع بپیوندد ، شکوفایی است. بنابراین تحقق شکوفایی پس از نوآوری با تردید همراه بوده و الزامات خاصی را طلب می کند و شاید نقطه جدایی افراد، سازمان ها و جوامع پیشرو از سایرین ، در همین نکته نهفته باشد. تلاش جهت تحقق شکوفایی حاصل نخواهد شد مگر با در اختیار داشتن تفکری استراتژیک در بستر یادگیری از محیط که این امر به نوبه ی خود، الگوهای خاصی را فراهم می آورد. پیروی از این الگوها سبب خواهد شد خلاقیت در تعامل با حوزه های چهارگانه نوآوری شامل حوزه های ارزشی و فرهنگ سازمانی، مدیریتی و ساختاری، رفتاری و روشی، دانشی و سرمایه ی انسانی، همچون فرایندی پویا عمل کرده و کارآمدی را در سطح زندگی فردی، سازمانی و جامعه محقق نماید. در این مقاله رویکردهای چهارگانه ی شناخته شده به نوآوری اجتماعی - همچنان که در سازمان مورد مطالعه انتظار وقوع آن می رود - از جمله واقع گرایی ساختاری، نظریه اجتماعی، نظریه فرهنگی و نظریه سازمانی مورد بحث قرا رخواهد گرفت و بستر نوآوری و ساختار سازمانی متناسب با آن تشریح خواهد شد. این که چه نوع ساختار سازمانی منجر به بروز و تحقق نوآوری در سازمان موردمطالعه خواهد شد، از جمله مهمترین سوالاتی است که این مقاله به دنبال یافتن پاسخ برای آن است و در نهایت تلاش می کند تا با ارائه ی مدلی فراگیر، زنجیره ی تحقق شکوفایی را در یک سازمان تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

سازمان ، خلاقیت ، نوآوری ، شکوفایی ، تفکر استراتژیک