مبانی نظری طراحی و مداخله در بافت های فرسوده و تاریخی(نمونه موردی :محدوده تاریخی منطقه یک استان قزوین)

یکی از چالش ها و مسائل اساسی طراحی معماری در کشور ، بافت های فرسوده است. بافت های فرسوده ،محدوده های آسیب پذیر شهر ،در برابر مخاطرات طبیعی است که نیازمند برنامه ریزی و مداخله هماهنگ برای سامانیابی است .این بافت ها به دلیل فرسودگی کالبدی ، اجتماعی ، اقتصادی و محیطی آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی ، محیطی و اقتصادی نازلی برخوردار می باشند. طراحی و مداخله در این فضاها از جمله روش های مطرح برای رویارویی با مسئله فرسودگی بافت های شهری است.یکی از محدوده های فرسوده شهر قزوین بافت تاریخی این شهر است که در محدوده تقریباٌ مرکزی شهر قرار گرفته است که با وجود داشتن مشکلات کالبدی ، زیست محیطی ، اجتماعی با ویژگی های خاص بافت های تاریخی و با ارزش و مسائل اقتصادی و فعالیتی به دلیل قرارگیری بازار به عنوان قلب تپنده و اقتصادی شهر مواجه است . در این مقاله نگارنده بر آن است خصوصیات زمینه تاریخی را بررسی و اصول و مبانی طراحی و مداخله در بافت های فرسوده و تاریخی را عنوان نماید و در نهایت به ارائه راهکارها و روش های مناسب مبتنی بر نتایج حاصله جهت امر مداخله در بافت های فرسوده کشور نائل گردد.روش تحقیق تحلیلی و توصیفی است و جمع آوری اطلاعات و داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد

کلیدواژه ها:

مبانی نظری ، طراحی و مداخله ، بافت تاریخی ، استان قزوین ، بافت فرسوده