بررسی تجارب گذشته و نوین در معماری بومی خاک مبنا به منظور دستیابی به معماری بومی پایدار

پایداری در دهه های اخیر به یکی از گفتمان مهم و تاثیرگذار بر ابعاد مختلف حیات انسانی بدل گردیده است و به تبع آن معماری نیز از این قاعده ستنثی نمی باشد. پایداری در معماری توجه بهعناصر بومی هر منطقه است اقلیم عمدتاً گرم و خشک ایران معماری بومی را به ستفاده از گسترده از خاک و توده زمین سوق داده که تامین کننده آسایش حرارتی و منطبق با شرایط سخت زندگی بوده است. این مقاله پژوهشی است برای بررسی معماری بومی خاک مبنا شامل بناهای ساخته شده با خشت و گل و بناهای مدفون در دل خاک و پیدا کردن نسبت آن با معماری پایدار به گونه ای که با ذکر نمونه های از تجارب گذشته و نوین در ایران و جهان نشان دهد.

کلیدواژه ها:

ابرخشت ، بوم گرایی ، پایداری ، معماری خاک مبنا ، معماری پایدار ، معماری بومی پایدار