نقش طبیعت در طراحی بهینه سازه ها با رویکرد معماری پایدار

نگاه به طبیعت و اصول سازهای آن همواره منبع الهام بسیاری از معماران برای خلق آثار بدیع سازهای بشمار میرفته است. در این مقاله به معرفی برخی از این اصول میپردازیم که در نوع نگاه به طراحی سازه در معماری میتواند بسیار مفید واقع شود. در واقع ضرورت این پژوهش برای معماران؛ بازگشت به ایده های گذشته با دیدگاه های مدرن با رعایت این اصول ) 1 اصل انتقال نیروها بر اساس طبیت - آن ها 2 اصل استفاده از مصالح نوین 3 رعایت اصل ایستایی سازه و ایمنی های آن 4 اصل اقتصاد طرح(، طراحی اصیل بر گرفته از - - -طبیعت را ارائه دهند. برای رسیدن به این هدف از روش تحلیلی توصیفی کتابخانه ای بهره گرفته شده است. طبیعت سازه های خود را - بگونه ای طراحی کرده که بتواند با صرف حداقل مصالح سازه ای به حداکثراستحکام برسد.چرا که در اکثر سازه های طبیعی معمولاً ساختاری لایه ای دارد که این امکان را به سازه می دهد که در برابر بارهای وارد تغییر یا کل های محوری داده و در آن تنها تنش های کششی و فشاری بوجود آید. توجه به این اصل در طراحی سازه می تواند بسیار مفید باشدو باعث سبکی سازه خواهد شد،که این نوع سازهها روز به روز به سازه های طبیعت شبیه تر می شوند. این پژوهش با بررسی مزایای بهره گیری از طبیعت در خلق کالبد های معماری و شهرسازی، در نهایت معیارهایی را برای سازماندهی معماری پایدار عرضه می کند.

کلیدواژه ها:

اصول طبیعت ، بهینه سازی ، سازه های جدید ، معماری پایدار