بررسی کالبدی - فرهنگی بازار در ایران(پس از ورود اسلام تا دوران قاجار)

بازار همواره در ایران به عنوان یکی از مهمترین عناصر کلیدی تشکیل دهنده ساختار شهری است.که در برگیرنده مجموعه عوامل اقتصادی، تجاری، اجتماعی و فرهنگی میباشد. با استقرار دولت اسلام و تسلط آن بر کشورهایی با قوانین و مقررات تجاری بس گسترده سبب میگردد تا این دولت از سویی از همه این مقررات و قوانین بهره برد و از سوی دیگر آن را با موازین شرعی هماهنگ کند. گستردگی امپراطوری اسلامی از اسپانیا گرفته تا همسایگی چین، وجود قوانین و مقررات تجاری و بازرگانی منبعث از شریعت، امنیت نسبی در پهنهامپراطوری، علل پایهای رونق بیش از پیش بازرگانی در قرون دوم تا هفتم هجری قمری (نهم تا 14 میلادی) میگردد. وجود قرینه های از پیش موجود (بازار)، (میدان)، در کشورهای مفتوحه به این دو عنصر نقش اساسی در سازماندهی شهر دوره اسلامی میبخشد. به گونهای که با تقریبی نزدیک به یقین میتوان از بازار و میدان عنوان عناصر اصلی متشکل شهر دوره اسلامی یاد کرد. پژوهش حاظر از نوع استقرایی، تاریخی است که از انجام خواهد شد. این پژوهش بر آن است تا با بازخوانی روند تکامل (Case study) طریق مطالعات موردیبازار درشهر پس ورود اسلام به ایران به مدل تکامل و رشد این پدیده دست پیدا کند.

کلیدواژه ها:

بازار ، شهر اسلامی ، بازاراسلامی ، تکامل بازار