بررسی آسیب پذیری شهرهای ایران هنگام وقوع زلزله(نمونه: شهر مشهد)

ایران جزء ده کشور بلاخیز و ششمین کشور زلزله خیز دنیا است؛ که زلزله مسبب بیشترین تلفات انسانی در آن می باشد شهر مشهد نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نمی باشد، بلکه با توجه به تراکم سازه ای، جمعیت متراکم، عدم رعایت استانداردها، توسعه فیزیکی نامناسب و ...با خطر جدی تری روبروست. هدف این پژوهش که با روش توصیفی/ تحلیلی وانجام گرفته، تعیین میزان آسیب پذیری شهر مشهد در هنگام وقوع زلزله احتمالی است. یافته های GIS با استفاده از پژوهش نشان می دهد که 9 گسل در محدوده قانونی و حریم شهر و 12 گسل در فاصله اندکی از محدوده قانونی شهر قرار دارند. همچنین 48 درصد از کل سطح شهر مشهد با جمعیت ساکن 1400 هزار نفر در پهنه با خطر نسبی خیلی زیاد قرار گرفته که بیش از یک سوم وسعت شهر در محدوده شعاع مستقیم تخریب زلزله احتمالی قرار دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که این شهر تا سال 1335 در محدوده شعاع مستقیم خطر ناشی از زلزله قرار نداشته و با گسترش شهر طی ادوار مختلف و بالأخص از دهه 1360 به بعد قسمت وسیعی از این شهر در محدوده شعاع خطر زلزله احتمالی قرار گرفته است. به طوری که از همین دهه به بعد بیش از دو سوم شهر در پهنه با خطر زیاد گسترش یافته است

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری شهری ، سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS زمین لرزه ، شهر مشهد