بررسی نقش فضای شهری در میزان احساس امنیت شهروندان نمونه موردی شهرک امام هادی مشهد

امروزه فضاهای شهری بستر می باشند جهت شکل گیری تعاملات اجتماعی. این بستر که می بایستی محلی جهت ایجاد تعاملات اجتماعی و استفاده شهروندان جهت برآورده کردن نیازهایشان و همچنین تفریح و تفرج آنان باشد می تواند فضایی برای وقوع بزه و مامنی برای مجرمین گردد، که در این صورت شهروندان از حضور در آن فضای شهری احساس امنیت نمی نمایند. بنابراین فضای شهری دیگر ماهیت حضور پذیری خویش را از دست خواهد داد. حال با توجه به اهمیت موضوع امنیت در فضاهای شهری در این پژوهش در ابتدا این فرضیه مطرح می شود که کالبد شهر و کاربری های موجود در آن در کنار سایر عوامل نقشی مهم در میزان احساس امنیت شهروندان در یک فضای شهری ایفا می نماید. در راستای اثبات فرضیه در این پژوهش کوی امام هادی مشهد به عنوان نمونه موردی انتخاب شده و پرسشنامه هایی در میان شهروندان توزیع شد و با جمع آوری اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها تحلیل آماری آنان به انجام رسید. که در نهایت یافته های پژوهش نشان دادند در کوی امام هادی در برخی نقاط مردم از احساس عدم امنیت (به ویژه در ساعات تاریکی) رنج می برند و این احساس در نقاطی مانند داخل کوچه های فرعی و حاشیه کال و ... بیشتر است که تطبیق اطلاعات با نقشه های موجود از سایت نشان می دهد در جوار لکه های بزرگ غیرفعال و کوچه های فاقد روشنایی کافی و دید مناسب احساس عدم منیت تشدید می شود.

کلیدواژه ها:

بزه ، فضای شهری ، احساس عدم امنیت ، طراحی شهری ، شهروندان