راهکارهای دستیابی به پایداری اجتماعی در طراحی فضاهای عمومی

در معماری فضاهای عمومی فرصتی برای توسعه ابعاد اجتماعی به لحاظ تعاملات اجتماعی و تجربه مشارکت در حیات جمعی مطرح هستند که پاسخگو بودن آنها داد و توسعه فردی واجتماعی و نیز رشد تعامل مطلوب انسان - انسان و انسان - مکان را به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به اصول و مولفه های طراحی فضاهای عمومی پاسخگو و موفا صورت گرفته است. نتایج حاصل از مرور برخی مطالعات موجود در این زمینه به ابعاد و مولفه های گوناگونی اداره دارد که برخی از این موارد به کالبد فضاهای عمومی و برخی به نوع فعالیتهای حاک در این فضاها معطوف می بادند. روش تحقیق مورد استفاده در ای رساله کیفی و از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد زیرا با استفاده از مطالعات کتب و مقالات مختلف و نتایج حاصل از آنها به عمل آمده است. روش گردآوری اطلاعات میدانی و از طریق مشاهده مستقی و نیز تکمیل پرسشنامه می باشد. در برخورد با معماری که بتواند به لحاظ اجتماعی پایدار باشد نکته از اهمیت توجه به موضوعات مرتبط با روابط و تعاملات اجتماعی و طراحی مکان است. خل فضاهایی که بتواند مشوک کاربران جهت حضور بیشتر آنها در فضا بادد و نیز فضاهایی با میزان ایجاد حس مکان در کاربران و توجه به من از خاطر افراد همچنین مد ن ر قرار دادن ابعاد مختلف فعالیتی و کالبدی در طراحی می تواند در ای زمینه بسیار مورد می باشد. . مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که پاسخگویی کالبادی فعالیتی اجتماعی و معنایی خاص های مورد بر ایجاد فضاهایی با میزان پاسخگویی بالا به لحاظ اجتماعی می باشند