بررسی میزان تاثیرگذاری استفاده از شاخص های بومی بر تقویت حس تعلق ساکنان بافت قدیم شهرنمونه موردی: شهرستان بابل

نگاهی گذرا به معاری بومی مناطق مختلف ایران حکایت از شناخت خصوصیات محیطی و انسانی پهنه های متنوع ایران و چاره اندیشی هوشمندانه نیاکان ما برای استفاده هرچه بشیتر از هواهب طبیعی و مقابله با مشکلات و نابهنجاری های اقلیمی محیطی آن را دارد. یکی از مهمترین راهها بررسی بافت شهر قدیمی و بویژه بافت تاریخی آن است زیرا این مناطق دارای یادگارهایی از تحولات اعم از مثبت و منفی بر تارو پود خود هستند. در این مقاله برانیم با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات میدانی و مصاحبه با متخصصان ساکنان محله اوضاع و شرایط موجود ارزیابی قرار گیرد. این مقاله به تحلیل استفاده از شاخص معماری بومی بر تقویت حس تعلق ساکنان بافت قدیم شهر بابل می پردازد و با معرفی شناخت الگوها و کیفیت بکار رفته است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، حس تعلق ، بافت تاریخی ، انسجام اجتماعی ، خاطرات شهری