بررسی تزئینات کاشی کاری مساجد صفوی استان مازندران در مقایسه بامساجد صفوی اصفهان ( نمونه موردی مسجد فرح آباد ساری و مسجد شیخ لطف الله )

یکی از ویژگی های بنیادین معماری دوران صفویه، توجه و تاکید بر عنصر تزئین وکاشی کاری بوده است که این تزئینات با حفظ جایگاه خود، معانی تازه و عمیقی را خلق کرده اند. کاشی کاری از شاخصه های اصلی تزئین معماری اسلامی است که در بسیاری از بناهای عصر صفوی وجود داشته است. نقوش هندسی که علاوه بر مفهوم فلسفی و نمادین به منظور تاثیرگذاری روانی بر نیایشگر، حس وحدانیت در فضای مسجد را القا می کنند. شکل های پیچ در پیچ هندسی که با تکرار تناسبات نوعی احساس نظم هم می آفرینند و از قواعد تقارن، انعکاس، تکرار و نظم هندسی نیز پیروی می کنند. این نقوش هندسی دارای پیام های معنوی و روحانی ارزشمند هستند که در روح واندیشه ی بیننده رسوخ می کنند و علاوه بر جنبه های معنوی از لحاظ جنبه های زیبایی شناختی نیز حائز اهمیت می باشند. تزئیناتی که در حین زیبایی از یک سری اصول و قواعد هندسی و ریاضیات فرمی نیز بهره می برند. اصفهان از شهرهای تاریخی ایران است که در زمان صفویان به دلیل موقعیت ویژه اش، رونق خاصی در معماری یافت. مازندران نیز به عنوان پایتخت دوم صفویان، گنجینه ای قوی از این تزئینات را در دل خود جای داده است که فرح آباد یکی از بناهای ارزشمند آن می باشد. از این رو، بناهای اصفهان و مازندران در این دوره منبع مهمی برای بررسی این تزئینات درمقایسه با سایر شهر های آن دوران می باشد. لذا به بررسی تزئینات صفوی در مسجد شیخلطف الله در اصفهان و مسجد فرح آباد ساری می پردازیم

کلیدواژه ها:

تزئینات ، کاشی کاری ، مساجد صفوی ، مسجد فرح آباد ، مسجد شیخ لطف الله