ارائه روشی جهت بهبود ارزیابی اعتماد در شبکه های حسگر بی سیم

از مشخصه های اصلی شبکه های حسگر بی سیم وجود توپولوژی پویا و بدون ساختار آن است. گره ها با همکاری یکدیگر و با استفاده از روش چندپرشی اقدام به انتقال اطلاعات و مسیریابی می کنند. بنابراین کارایی این شبکه ها وابسته به مشارکت گره ها با یکدیگر است. این مشخصات باعث آسیب پذیری این نوع شبکه ها در مقابل بسیاری از حملات شده است، که حمله حفره خاکستری، به عنوان یکی از تهدیدات جدی در این شبکه ها محسوب می شود. در سالهای اخیر مدل های اعتماد به یکی از ابزارهای مهم جهت افزایش امنیت و کارایی اجزای شبکه های حسگر بی سیم تبدیل شده اند. از عوامل مؤثر در ارزیابی اعتماد یک گره، توصیه یا نظر دیگر گره ها در مورد آن گره وهمچنین تجربه مستقیم می باشد. در این مقاله روشی برای محاسبه ی اعتماد طراحی شده است که قابلیت کشف و مقابله با گره های بد رفتار را دارد. در مدل اعتماد پیشنهادی، سعی شده است با بکارگیری وزن ها و ضرایب مناسب در محاسبه اعتماد، روند کشف گره های بدرفتار، تسریع و میزان امنیت در مسیریابی و در نتیجه کارایی شبکه بهبود داده شود. در این مقاله با تعبیه ی مدل اعتماد پیشنهادی در یکی از الگوریتم های مسیریابی، اقدام به بررسی کارایی و قابلیت استفاده از این مدل اعتماد، شده است. نتایج به دست آمده بیانگر بهبود کارایی کلی شبکه بدون تحمیل سربار قابل توجه، در مقایسه با الگوریتم مسیریابی پایه بوده است.

کلیدواژه ها:

مدل اعتماد ، حمله ، ارزیابی اعتماد ، مسیریابی ، شبکه های حسگر بی سیم