نقش اقلیم در فرهنگ و الگو سازی هعواری سنتی مناطق گرم و خشک ایران مناسب سازی محیط زندگی در مناطق خشک، تعدیل مؤلفه های اقلیمی با تکنیک و مؤلفه های انسانی

بخش عمده ای ازکشور ایران که درکمربند خشک جهان واقع شده است را مناطقی با شرایط سخت اقلیم گرم و خشک و کویری تشکیل میدهد بیشتر این مناطق با محدودیت های شدید منابع آبی پوشش گیاهی و برخی دیگر ازقابلیت های طبیعی روبرو است درعین حال مناطق مذکور دربردارنده تعداد قابل توجهی ازسکونت گاه های بسیار کهن و مراکز مهم شهری و روستایی که درادوار تاریخی گذشته شکل گرفته اند می باشد وجود صدها سکونتگاه باستانی دریزد کرمان کاشان نطنز و ...موید آن است که انسانها درطول تاریخ باتوجه به قدمت حضورشان همه این مناطق را تحت استیلا و قلمروی خود ساخته اند و به رغم ملاحظه پتانسیل های اندک زیست انسانی منقه برسختیها و محدودیت های محیطی فائق آمده باتوجه به تکنیک دردسترس بنیان زندگی اجتماعی مقاوم و سنتهای زیستگاهی ارزشمند و پایداری را بنا نهاده ند گرچه شرایط آب و هوایی درمناطق گرم و خشک دشواریهای خاصی را برای زندگی انسان بوجود آورده است اما گذشتگان با طراحی های همساز با اقلیم درمناطق مذکور برشرایط دشوار آن فائق آمده و زندگی را به مدد تکنیک و مناسب سازی محیط زندگی با استفاده از پارامترها و مولفه های انسانی آسان نموده اند راه حلهایی که ساکنین مناطق گرم و خشک درجهت خلق معماری همساز با شرایط منطقه درطی قرون متمادی اتخاذ کرده اند قابل تحسین است .

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری سنتی ، فرهنگ بومی ، اماکن مصنوع ، مناطق گرم و خشک ، ایران