کاوشی بر مؤلفه های زیبایی شناختی (بلاغی و صورخیال) در اشعار صنوبری

زیبایی شناسی یا حسیک یکی از رشته های فلسفه است که به عنوان نظریه تأمل در داوری های زیبایی شناختی تعریف می شود. زیبایی شناسی، قابلیتی است برای درک بهتر اجسام و باعث تغییر در نگرش می گردد. هدف زیباشناسی این است که چگونگی محیط اطراف و جایگاه شخص در محیط اطراف را به معنای واقعی درک کرد. همان نقشی که عقل در علم اخلاق دارد، ذوق و سلیقه در علم زیبایی شناسی ایفا می کند. بررسی شناسانه ی آثار ادبی سبب می شود تا شیوه و شگردهای سخن پروری آشکارتر و زمینه های آفرینش سخن ادبی مهیاتر شود، چرا که هنر و شناخت آن حائز اهمیت است. اشعار صنوبری شاعر عرب زبان، دارای صور خیال و صنایع بدیعی و بیانی است و همین ویزگی ها شعر او را برجسته نموده است، لذا برآن شدیم اشعار این شاعر توانمند را از حیث زیباشناختی بلاغی و صورخیال مبتنی بر روش پژوهش زیبایی شناسانه مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، صنوبری ، صورخیال ، صنایع بیانی و بدیع