بررسی تطبیقی اشعار وطنی قیصر امین پور و عبدالوهاب البیاتی

ادبیات تطبیقی که آغاز پیدایش آن از یک قرن و نیم فراتر نمی رود، در فرانسه شکوفا شد و اساتید برجسته ای در این زمینه پابه عرصه ی ظهور نهادند و کوشیدند تا برای آن قوانین و اصولی وضع کنند و به تعریف اهداف و شیوه های پژوهشی آنبپردازند. مکتب فرانسه در این راستا معتقد بود که باید بررسی تطبیقی در دو زبان مختلف صورت گیرد، به گونه ای که آثارادبی دو زبان و فرهنگ مختلف با یکدیگر مقایسه شوند. از آنجا که ویژگیهای آثار ادبی هر فرهنگ و ملتی، متعلق به همانملت و فرهنگ است، شباهت و اشتراک در مقوله های مختلف ادبی، حاکی از پیوند عمیق تاریخی، فرهنگی و تأثیر و تأثرمتقابل آن دو زبان و فرهنگ در یکدیگر است و این وجوه اشتراک میتواند گویای پیوند عمیق و دیرین دو فرهنگ باشد.یکی از وجوه اشتراک ادب فارسی و عربی اشعار وطنی است که شاعر «وطن» را به عنوان محور اساسی اشعارش قرار داده ودر آن به بیان دردها، رنجها، آرزوها و امیدهایی می پردازد که در قلب و جان مردم وطنش ریشه دوانیده است. این نوع شعراز دیرباز مورد توجه شاعران فارس و عرب بوده، به گونه ای که می توان این رویکرد شعری را از پرشورترین و پویاتریناشعار اجتماعی و در عین حال آیینه ی تمام نما و ماندگار حماسه ها، رشادت ها و عشق به وطن در ادبیات هر دوره ای به شمارآورد. از این منظر می توان به اشعار وطنی قیصر امین پور و عبدالوهاب البیاتی به عنوان زبان گویای این گونه ی شعری دردوره ی معاصر نگریست. این مقاله با هدف بررسی جلوه ی وطن در اشعار امین پور و البیاتی در صدد است به تببین جایگاهوطن در اشعار آنان پرداخته و مهمترین اندیشه های وطنی این دو شاعر را باز نماید.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، وطن ، قیصر امین پور ، عبدالوهاب البیاتی