بررسی جریان سیال ذهن در داستان های شازده احتجاب و به سوی فانوس دریایی

جریان سیال ذهن شیوه ای از روایت در رمان مدرن است که تحت تأثیر روانشناسی جدید به وجود آمده و برمبنای آن نویسنده تمام احساس ها، تداعی ها و فکرهایی را که به طور اتفاقی در ذهن شخصیت داستان اتفاق می افتد بدون توجه به تفاوت آنها در سطوح مختلف و بدون هیچ توضیح، تفسیر یا تحلیلی مکتوب می کند. در این شیوه راوی به مفهوم کلاسیک از میان می رود و ما به درون ذهن شخصیت ها می رویم و سیر داستان را نه به صورت خطی که به شکلی حجمی و دوری پی می گیریم. در این مقاله ابتدا ویژگی ژانریک داستان جریان سیال ذهن را بیان کرده، سپس دو اثر از ویرجینیا ولف و هوشنگ گلشیری را بر مبنای این ویژگی ها تحلیل می کنیم. مقاله در پایان نتیجه می گیرد که هر دو اثر به این ویزگی ها وفادارند.