تسکین در دیوان شمس

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 342

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICLP02_074

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

وزن ازعناصر مهم وزیبایی بخش کلام است که شاعران کلاسیک همواره سعی در حفظ چارچوب آن براساس قوانین ثبتشده عروضی داشته اند ؛البته در این میان گریزگاههایی به عنوان اختیارات شاعری برایشان در نظر گرفته شده است که یکی ازمباحث مهم عروضی است وبیشتر شاعران ازین فرصت ها استفاده کرده اند.مولانا ،عارفی سخن شناس است که غزلیات وی بارهااز زوایای مختلف مورد بر رسی پژوهشگران قرار گرفته است.او در غزلیات،توانایی خویش در بهره گیری از ظرفیت های زبانی رادر هر فرصتی نشان می دهد و گذشته از بیان مفاهیم غنی،کلام را به خدمت انتقال احساسات وهیجاناتی می گیرد که واژه بهتنهایی از آشکار کردن آن عاجز است.وی وزن را بسیار استادانه،در مسیربرانگیختن عواطف خواننده ،به کار می گیرد. مولانا ازاختیاری مانند تسکین به تکرار ،به منظور تاکید بر مفاهیم مورد نظرش استفاده کرده تا بر کیفیت معنوی مجالس سماع ،کهجولانگاه احوالات روحانی وی وهم کیشانش بوده است،بیفزاید.

نویسندگان

فیروزه کدخدایی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا