بررسی نقش مشارکت عشایر استان چهارمحال و بختیاری در آبخیزداری و توسعه پایدار

برای دستیابی به توسعه پایدار حفاظت از منابع طبیعی شامل جنگلها و مراتع به عنوان بستر توسعه و زیر بنای برنامه های سازندگی از اهمیت ویژه ای بر خوردار است . در این راستا عشایر که از تولید کنندگان عمده غذا و در آمد برای خانوار هایشهری و روستایی محسوب می شوند سهم عمده ای در روند توسعه در کلیه مناطق دارند. این تحقیق به منظور ارزیابی نقش جوامع عشایری در آبخیزداری و حفاظت از منابع آب و خاک با روش ارزش گذاری پرسشنامه ای همراه با آزمون آماری کای اسکویر در بخشی از استان چهارمحال و بختیاری به اجرا در آمد. نتایج تحقیق نشان داد که درصد معنی داری از عشایر یعنی%71 و 53.5 % از آنها به ترتیب با مفاهیم منابع طبیعی و حوزه آبخیز و آبخیزداری آشنایی داشتند. 80 % آنها با فرسایش خاک و خسارات ناشی از آن آشنا بوده و 52 % آنها دلایل فرسایش خاک و اقدامات لازم در جهت کنترل آن را می دانستند. 82 % از آنها علاقمند به راه اندازی تشکلهای عشایری به منظور حفاظت از منابع طبیعی بودند. در مجموع نتایج این تحقیق نشان میدهد که با توجه به سطح آگاهی این قشر از جامعه از مسایل مشروحه زمینه مناسب برای افزایش مشارکت آنها در عرصه حفاظت از منابع طبیعی و نیز راه اندازی تشکلهای حفاظت از منابع طبیعی در جامعه روستایی و عشایری وجود دارد

کلیدواژه ها:

آبخیزداری ، توسعه پایدار ، عشایر ، چهارمحال و بختیاری