نقش هدفمندی یارانه های انرژی برتقاضای مصرف برق خانگی(مطالعه موردی،تهران)

اهمیت و ضرورت مطالعه تقاضای انرژی، محققین و پژوهشگران را بر آن داشته است که با استفاده از تکنیک ها و روش های گوناگون آماری، اقتصاد سنجی و غیره به بررسی و شناخت رفتار مصرف کنندگان انرژی بپردازند. سیاست های اصلاح یارانه های انرژی منجر به تغییر در قیمت حامل های انرژی گردید. هدف این مقاله بررسی نقش هدفمندی یارانه انرژی بر تقاضای مصرف برق خانگی شهر تهران در بازه زمانی 1391-1385 می باشد. در مطالعه حاضر علاوه بر عوامل قیمتی به بررسی تاثیر اصلاح یارانه انرژی بر میزان مصرف برق خانگی در شهر تهران پرداخته است تا مشخص شود آیا سیاست های اجرایی تاثیر معنی داری بر کاهش مصرف برق در شهر تهران داشته است یا خیر. از مدل خودرگرسیون برداری (VAR) و مدل تصحیح خطا (ECM) به منظور بررسی تابع تقاضای مصرف برق در شهر تهران استفاده گردیده است. فرضیه های تحقیق کاهش تقاضای برق خانگی درشهر تهران با هدفمند کردن یارانه ها و رابطه معکوس بین بین متوسط قیمت برق و تقاضای مصرف برق بخش خانگی است. نتایج نشان دهنده این بود که کشش درآمدی تقاضای برق، کشش قیمتی، کشش قیمتی متقاطع (گاز) و مشترکین خانگی به ترتیب برابر با 13، 0، 09، 011و 09، 2 می باشد که بیانگر بی کشش بودن و نرمال – ضروری بودن برق برای خانوارها می باشد. همچنین ضریب جمله تصحیح خطا مقدار 0.41 منفی و از لحاظ آماری معنی بوده به این مفهوم که تقاضا نسبت به انحراف آن از رابطه تعادلی بلند مدت به سرعت تصحیح می شود.

کلیدواژه ها:

یارانه ، برق ، کشش قیمتی ، گاز ، مدل خودرگرسیون برداری ( VAR )