بررسی رابطه بین مدیریت جریان های نقدی و عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران

در اقتصاد پر چالش کنونی با فشارهای فزاینده محیطی و منابع خارجی محدود، دارایی ها و بدهی های جاری یعنی سرمایه در گردش بنگاه های اقتصادی از اهمیت زیادی برخوردار است و مدیریت بهینه سرمایه در گردش بنگاه ها می توانند به عنوان یک مزیت رقابتی برای آن ها محسوب شوند .شرکت ها می توانند سطح بهینه ای از سرمایه در گردش را دارا باشند که ارزش آن ها را افزایش دهد. موجودی کالای بیشتر و سیاست اعتباری انبساطی، میتواند منجر به افزایش فروش گردد. و نیز گردش موجودی جنسی زیاد ریسک کمبود موجودی را کاهش می دهد و اعتبار تجاری به دلیل امکان ارزیابی کیفیت محصول قبل از پرداخت را برای مشتریان فراهم می سازد و می تواند باعث افزایش فروش گردد. (دلوف، 2003) جزء دیگر سرمایه در گردش حساب های پرداختنی است که به تعویق انداختن پرداخت ها به عرضه کنندگان این امکان را برای واحد تجاری فراهم می سازد تا کیفیت محصولات خریداری شده را مورد ارزیابی قرار دهد و میتواند یک منبع انعطاف پذیر و ارزان تأمین مالی برای شرکت ها باشد. این پژوهش در تلاش برای درک ارتباط بین مدیریت جریان های نقد با تغییرات صورت گرفته در عملکرد یک سازمان و میزان تغییرات معیارها و شاخص اندازه گیریهای جریان های نقدی در رابطه با تغییرات صورت گرفته درعملکرد شرکت در طول زمان را موردبررسی قرار میدهد . این تحلیل نگرش مؤثرترین روش ها برای بهبود عملکرد شرکت ها را از طریق درستکاری در سرمایه در گردش را باعث می شود و شرکت ها باید برای بهبود عملکرد خود از طریق دست کاری سرمایه در گردش آن را انجام بدهند. در مورد اهرم جریان های نقدی، تئوری سابق چنین پیش بینی میکند که یک دوره وصول مطالبات و دوره گردش موجودی کالا کوتاه تر با عملکرد بهتر شرکت ارتباط دارد .این پژوهش این مفهوم را توسعه بخشیده و چنین پیش بینی کرده ایم که آیا کاهش دوره وصول مطالبات یا دوره گردش موجودی کالا در دوره شش ماهه تقویمی بااستمرار پیشرفت عملکرد مالی ارتباط دارد.