بررسی تأثیر پارامترهای زمان آسیا کاری و نسبت گلوله به پودر بر اندازه کریستالیت در تولید آلیاژ نانو ساختار Al-4.5wt%Mg به روش آلیاژسازی مکانیکی

روش آلیاژسازی مکانیکی برای تولید آلیاژهای با گرمای انحلال مثبت همواره مورد توجه بوده است. در این تحقیق تأثیر پارامترهای "زمان" و "نسبت گلوله به پودر BPR در تولید آلیاژ Al-4.5wt%Mg به روش آلیاژسازی مکانیکی و همچنین تأثیر این پارامترها بر اندازه کریستالیت در حین انجام این فرآیند مورد ارزیابی قرارگرفته است. نتایج الگوهای پراش اشعه ایکس XRD نشان دهنده انجام فرآیند نفوذ متقابل در حالت جامد و درنتیجه تشکیل آلیاژ Al-4.5%Mg حین فرآیند آلیاژسازی مکانیکی میباشد. با استفاده از نتایج XRD و بکارگیری روش ویلیامسون-هال، کرنش شبکه و اندازه کریستالیت در زمانهای مختلف آسیاکاری ( 2.5، 5، 7.5 و 10 ساعت) در نسبتهای گلوله به پودر متفاوت ( 10:1 و 20:1 ) محاسبه شده است. نتایج بدست آمده حاکی ازافزایش کرنش شبکه و کاهش اندازه کریستالیت بر اثر افزایش زمان آلیاژسازی و نسبت گلوله به پودر میباشد.

کلیدواژه ها:

آلیاژ سازی مکانیکی ، Al-4.5%Mg ، اندازه کریستالیت