بررسی تاثیر تنش زدایی به روش ارتعاشی بر روی نیروهای ماشینکاری در فولادهای ساختمانی St37-2 مورد استفاده در سازه های فولادی

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,242

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICME12_004

تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1392

چکیده مقاله:

در این پژوهش به بررسی تاثیرات فرایند تنش زدایی به روش ارتعاشی در کاهش نیروهای ماشینکاری مناطق نزدیک به منطقه آسیب دیده از حرارت بوجود آمده از تنش های پسماند حاصل از جوشکاری سازه های فولادی مورد استفاده در صنایع فولاد کشور مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور نمونه هایی از جنس فولاد معمولی St37-2 با ضخامت 10 میلیمتر آماده گردید و پس از لبه سازی توسط فرایند های جوشکاری قوس الکتریکی و حفاظت گاز دی اکسید کربن و گاز آرگون با الکترودهای مختلف جوشکاری شدند و قبل از تنش گیری تحت شرایط کاملا یکسان فرز کاری گردیدند و نیروهای حاصل از ماشین کاری توسط دینامومتر ثبت گردید. سپس نمونه ها به صورت ارتعاشی تنش گیری شدند و پس ازآن مجددا با شرایط مشابه حالت قبل از تنش گیری فرز کاری شده و نیروهای حاصل از ماشین کاری ثبت گردید. برای ثبت نیروهای ماشینکاری از دینامومتر 4 مولفه ای استفاده گردید و نیروها در امتداد محور های مختصات اندازه گیری گردید. برای فرزکاری از حالت فرز کاری موافق استفاده گردید. ملاحظه گردید که نیرو های فرزکاری پس از تنش گیری کاهش چشمگیری پیدا می کنند و از طرفی توزیع نیروها پس از تنش گیری متنوع تر می گردد که به نظر می رسد تنش گیری ارتعاشی ساختار قطعه را نیز همگن می نماید. به علاوه مشخص گردید روشهای جوشکاری با حفاظت گاز آرگون و دی اکسید کربن بیشترین میزان تنش های پسماند را در قطعات ایجاد می نماید و روش جوشکاری قوس الکتریکی با الکترودبا روکش قلیایی E-7018 کمترین میزان تنش پسماندرا در مقایسه با الکترودهای روپوش سلولزی E-6010 و الکترود با روکش روتیلی E-6013 در قطعه ایجاد می نماید. نتیجه گیری کلی از این پژوهش تایید می نماید که تنش گیری به روش ارتعاشی برای سازه هایی که به خاطر ابعاد بزرگ و همچنین سازه هایی که در ساختار آنها از فولادهای آلیاژی و ضد زنگ استفاده گردیده است با توجه به تغییر ساختار آنها در اثر تنش گیری حرارتی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

امین پورصفر

عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

حامد برقی کار

مدرس دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

عباس امرالهی

مدرس دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنجان

احمدرضا شرقی

دانشجوی کارشناسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان