توسعه یک مدل یکپارچه برای زنجیره تأمین سبز

مدیریت زنجیره تأمین مجموعهای از روشهای مورد استفاده برای یکپارچگی موثر و کارای تأمین کنندگان، تولید کنندگان، انبارها و فروشندگان به گونهای که هزینههای سیستم حداقل شده و نیازهای خدمات، کالاها به تعداد صحیح در مکان مناسب و در زمان مناسب تحقق یابد. از آنجایی که نقش مهم سه عامل مکان یابی مسیریابی و تخصیص درادامه حیات یک زنجیره تأمین پوشیده نیست لذا یکپارچگی این سه عنصر یک زنجیره تأمین کارا وموثر را نتیجه خواهد داد. این تحقیق مسئله طراحی شبکه زنجیره تأمینی را مورد مطالعه قرار میدهد که شامل مکانیابی تسهیلات، تخصیص جریان بین تسهیلات و تصمیمات مسیریابی میباشد. هدف این مسئله تعیین تعداد، مکان و سطوح ظرفیت مراکز توزیع کننده، تخصیص مشتریان به مراکز توزیع و مراکز توزیع به تأمینکنندگان و تصمیمات مسیریابی از قبیل تعیین مسیر انتقال محصولات از توزیعکنندگان به مشتریان و نوع وسایل حمل کننده است، به نحوی کهمجموع هزینههای سیستم کمینه و میزان پوشش مشتریان بیشینه گردد . علاوه بر کاهش هزینه و افزایش کیفیت، بهبود عملکرد زیست محیطی زنجیره تأمین و کاش هزینههای تخریب محیط زیست نیز در مسئله پیشنهادی لحاظ میشود. این ضرورت، که به عنوان زنجیره تأمین سبز شناخته شده است، از طریق انتخاب وسایل حمل کننده با آلودگی کمتر و کاهش فواصل حمل و نقل در رعایت میشود. از طرف دیگر نقش این تحقیق تأثیر به اشتراک گذاری اطلاعات را نیز از طریق از طریق افزایش و کاهش زمان انتظار حمل کننده ها لحاظ میکند. تمامی موارد بالا از طریق یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح فرموله خواهد شد. با توجه به اینکه مسئله فوق در دسته مسائل با پیچیدگی سخت قرار میگیرد، این تحقیق استفاده از الگوریتمهای فرا ابتکاری چندهدفه را برای بهینه سازی مسئله پیشنهاد میدهد و کارایی الگوریتمهای پیشنهادی با استفاده از مسایل نمونه تصادفی متعددی با یکدیگر مقایسه میشود

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، مسیریابی ، تخصیص ، زنجیره تأمین سبز ، به اشتراک گذاری اطلاعات