بررسی اثرات جذب پروژه های مکانیزم توسعه پاک CDM بر کنترل آلودگی محیط زیست و دلایل عدم جذب آن در ایران

مصرف بی رویه و روز افزون سوختهای فسیلی در نیم قرن اخیر باعث تمرکز بیش از حد گازهای گلخانه ای در جو شده است که این مسأله پدیده گرم شدن نسبی کره زمین را باعث شده است. که در این زمینه در جهت کنترل انتشار گازهای گلخانه ای کنوانسیون تغییر آب و هوا و در راستای آن پروتکل کیوتو مطرح شد. مکانیزم توسعه پاک یک مکانیزم مشارکتی است که برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای دستیابی به توسعه پایدار، از طریق تشویق سرمایه گذاری دوستدار محیط زیستی دولت ها و موسسات کشورهای توسعه یافته می باشد که مستقیما در حفظ محیط زیست و استفاده بهینه از منابع کشور و نهایتا در افزایش رفاه شهروندان آن کشور موثر است. در این مقاله سعی شده است که پس از مروری بر تأثیر جذب پروژه ها ی مکانیزم توسعه پاک در کنترل آلودگی محیط زیست ،دلایل عدم جذب موفق آن در ایران و کسب درآمدهای ارزی از محل مکانیزم توسعه پاک و افزایش بهره وری انرژی با اتکاء به مکانیسیم توسعه پاک مورد بررسی قرار گیرد.