بررسی مبانی فقهی پولشویی

پولشویی به زبان ساده مجموع عملیات بر روی اموال نامشروع مانند مواد مخدر، سرقت، کلاهبرداری و ...، می باشد تا این اموال به ظاهر مشروع و قانونی قلمداد شود و منشا نامشروع آن مخفی گردد.این پدیده به موجب قانون مبارزه با پولشویی در حقوق داخلی به عنوان جرم شناخته شده و برای مرتکب آن مجازت وضع شده است. بعضی آورده اند، که اصطلاح پولشویی، ریشه در مالکیت مافیا در ایالات متحده امریکا دارد پولشویی معمولاً دارای سه مرحله می باشد. مرحله استقرار یا مکان یابی ، مرحله تبدیل یا لایه سازی و مرحله ادغام یا یکپارچه سازی . در مرحله استقرار وجه حاصله، وارد سیستم مالی می شود و یا به خارج از کشور انتقال می یابد تا در دسترس نباشد و امکان کشف از بین برود و سوپ در فرصت های بعدی، آن ها را به اموال دیگری مثل چک های مسافرتی، حوالجات و غیره تبدیل کنند این مرحله از دیدگاه پولشویان خطرناک ترین مرحله است زیرا امکان کشف و ردیابی در این مرحله بسیار زیاد است به مرحله لایه سازی ، مرحله جذب هم گفته می شود.در این مرحله، سعی می شود با ایجاد معاملات بانکی مختلف یا نقول و انتقالات مالی، هویت واقعی و اصلی اموال ، پنهان و مخفی شود. آخرین مرحله ی فرآیند پولشویی، ادغام یا یکپارچه سازی است.در این مرحله درآمد و عواید غیرقانونی در سیستم مالی مشروع، ادغام می شود و ظاهری همچون دیگر اموال مشروع به خود می گیرد

کلیدواژه ها:

پولشویی ، فقه ، اکل مال به باطل ، قواعد فقهی