مقایسه تاثیرگذاری مراحل مدیریت ریسک و بحران در برنامه ریزی شهری جهت کاهش آسیب پذیری در حوادث شهری

در جهان کنونی روزانه با اخبار وقوع حوادث و بحرانهای کوچک و بزرگ در گوشه و کنار آن در وسائل ارتباط جمعی منعکس نگرددشناخت هرچه دقیق تر بحران ، همچون هر حوضه مدیریتی دیگر به کنترل و هدایت هرچه مؤثرتر آن کمک می کند .پژوهش حاضر به بررسی بحران و ویژگی های آن و همچنین مدیریت ریسک و مولفه های آن و نقش آنها در برنامه ریزی مناسب شهری به منظور کاهش آسیب پذیری در حوادث و سوانح می پردازد روش :پژوهش حاضر از نوع تحقیق ، کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی آماری می باشد.جامعه آماری مورد پژوهش 40 نفر از دست اندرکاران و کارشناسان خبره امر مدیریت بحران و دستگاهها و ارگانهای خدماتی و امدادرسان در سوانح و حوادث می باشد یافته ها : هر یک از راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران،یعنی تحلیل خطر پذیری،پیشگیری وکاهش اثرات مخرب ،آمادگی،پیش بینی و هشداراولیه،پاسخگویی و بازیابی،از یک توزیع نرمال برخوردار هستند،زیرا Sigمدیریت بحران و ریسک موثر می باشند، و در بررسی ترتیب اثرگذاری نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد a=0/01 ترتیب تاثیرگذاری هر یک از راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران متفاوت است، چرا که a=0/01 >Sig.0/0001 می باشد. پس، در رتبه بندی راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران پیشگیری و کاهش اثرات مخرب با میانگین رتبه ای 4/57 بالاترین و تحلیل خطر پذیری بامیانگین رتبه ای:2/32 پایین ترین اولویت را دار می باشند

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، برنامه ریزی شهری ، مدیریت بحران ، حوادث شهری