مقایسه کارکردهای اجرایی مغز در افراد وابسته به مواد مخدر، افراد در پرهیز و افراد عادی

هدف: هدف از پژوهش حاضر ، بررسی کارکردهای اجرایی افراد وابسته به مواد مخدر، افراد در پرهیز و افراد بهنجار است. روش: نمونه های بررسی مردانی بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای بوده از سطح شهر تهران انتخاب شدند. افراد گروه بهنجار 25 نفر عادی بودند که هیچ سابقه ای در مصرف مواد افیونی نداشتند، گروه مصرف کننده 25 بیمار وابسته به مواد مخدر بودند و گروه در پرهیز 5 2نفر کسانی بودند که قبلا به سوء مصرف مواد مخدر می پرداخته اند و هنگام مطالعه در پرهیز به سر می بردند. برای مقایسه کارکردهای اجرایی مغز این سه گروه ازآزمون توالی حروف ارقام و( آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین بین گروه های بهنجار و مصرف کننده تفاوت معناداری وجود نداشت اما گروه درپرهیز در مقایسه با دو گروه دیگر عملکرد ضعیف تری داشتند. همچنین در آزمون توالی حروف ارقام، گروه در پرهیز به نسبت دو گروه دیگر عملکرد ضعیف تری داشتند و گروه مصرف کننده نسبت به گروه بهنجار بدتر عمل کردند.به علاوه بین مدت مصرف مواد و کارکردهای اجرایی ضعیف تر مغز همبستگی منفی وجود دارد.یعنی هرچه قدر مدت زمان مصرف مواد بیشتر باشد عملکرد فرد در ازمون های اجرایی آسیب بیشتری می بیند. نتیجه گیری :این یافته نشان می دهد که مصرف بلند مدت مواد مخدر بر کارکردهای اجرایی مغز تاثیر منفی می گذارد و مصرف کنندگان مواد در آزمون هایی که حافظه فعال را می سنجند ضعیف تر عمل می کنند. به علاوه محرومیت کوتاه مدت از مواد مخدر نیز موجب تضعیف عملکرد فرد در ازمون هایی می شود که کارکرد اجرایی مغز را می سنجند

کلیدواژه ها:

مواد مخدر ، افراد درپرهیز ، کارکردهای اجرایی مغز