بررسی شرایط رای داوری در نظام حقوقی ایران

یکی از شاکله های جامعه ی مدنی، واگذاری بخش هایی از حاکمیت به نهادهای مردمی غیردولتی و نیز اعمال سیاست عدم تمرکز در بخش های دولتی است . بنابراین همان گونه که توسعه ی سیاسی به معنای توزیع قدرت سیاسی جامعه در بین نهادهای مردمی در حوزه های مختلف و واگذاری واقعی حاکمیت سیاسی به آنان می باشد،یکی از آثار پذیرش اندیشه توسعه ی قضایی، ایجاد نهادهای مشابه در حوزه ی وظایف قوه ی قضائیه و واگذاری بخشی از مسئولیت های این قوه به آنان است . امروزه با توجه به موانع مختلف همچون تشریفات طولانی و پیچیده رسیدگی دادگاه ها، هزینه های زیاد دادرسی، وجود قوانین زیاد و دست و پاگیر، بسیاری از اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی ترجیح می دهند که برای حل و فصل اختلافات خود به داوری تمسک جویند . در نتیجه امروزه داوری درحل و فصل اختلافات نقش بسزایی دارد و مزایای استفاده از آن به عنوان یکی از شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات، موجب گرایش روز افزون به آن گردیده است . اما مسله ای که این مقاله پیش روی خود دارد بررسی شرابط صحت رای داوری است. .اجرای آرای داوری تا زمانی که دارای شرایط مصرح در قانون باشد و در چارچوب قوانین مشخص داوری و باید ها و نبایدهای آیین دادرسی مدنی صادر شده با شد قابل اجراست در غیر این صورت برابر همان قانون قابل ابطال است و فاقد اعتبار میباشد

کلیدواژه ها:

داوری ، قانون آیین دادرسی مدنی ، حکم ، شرا یط رای داوری ، فصل خصومت