بهینه سازی سبد سهام با استفاده از برنامهریزی منعطف

از جمله نگرانیهای سهامداران از سرمایه گذاری، کسب سود بالا توسط انتخاب سهمهایی است که ریسک کمی داشته باشند. در این مقاله، ابتدا مدل جدیدی بر اساس نظریه سبدسهام مدرن و با اضافه کردن محدودیتهایی نظیر تعداد سهام و انعطافپذیری وزن سهام در سبد سهام ارائه میشود. در اعمال محدودیت انعطافپذیری وزن سهام، حالتی ایجاد میشود که در ارضای محدودیت، انعطاف وجود دارد و دارای عدم قطعیت هستیم که برای مدل کردن این انعطاف از روابط فازی استفاده شده است. علاوه بر عدم قطعیت ذکر شده، بازده سهام نیز خود دارای عدم قطعیت شناختی است. بنابراین برای برخورد با عدم قطعیت از رویکرد فازی استفاده شده است، که در اینجا از هر دو نوع برنامه ریزی منعطف و امکانی که از زیرمجموعه های برنامه ریزی فازی هستند، برای تبدیل مدل به یک مسئله ساده استفاده شده است.برای حل مدل و ارزیابی آن از 30 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است، به این صورت که بازده یک ماه این شرکتها در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از مدلهای ارائه شده نشان میدهد که در سطح اطمینان پایینتر، میتوان سودبالایی را با ریسک کم از طریق انتخاب یک سبد سهام معقول به دست آورد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آرمانی ، برنامهریزی امکانی و منعطف ، برنامهریزی فازی ، بورس اوراق بهادار تهران ، سبد سهام