بررسی رابطه میان دوره های تغییر قیمت با سیاست های تقسیم سود در شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی سالهای 1385 تا 1388

در این پژوهش سعی می گردد با بهره گیری از نظریه انعطاف پذیری مالی و سیاست های تقسیم سود ارتباط میان این دو عنصر در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سالهای 1385 تا 1388 مورد ارزیابی قرار گیرد. اگر مدیریت بخواهد با افزایش انعطاف مالی وجوه مورد نیاز برای سرمایه گذاری در پروژه های شرکت را تامین نماید می بایست سهامداران را نسبت به سودآوری این پروژه ها مطمئن سازد. پژوهش حاضر در دو بخش به بررسی فرضیات ارایه شده می پردازد. در بخش اول با استفاده از داده های مقطعی به بررسی اختلاف میانگین میان گروه های مختلف با استفاده از نرم افزار SPSS آزمون های T، کروسکالولیس و ویلکاکسون پرداخته شد و در بخش دوم با استفاده ازداده های تابلویی و نرم افزار Eviews ازروش رگرسیون حداقل مربعات و با رویکرد اثرات ثابت، فرضیات ارایه شده مود سنجش قرار گرفت. بطور خلاصه یافته های بخش اول تحقیق حاکی از آن است که در دوره های افزایش قیمت بازار سهام تقسیم سود کمتر می گردد. همچنین مشخص گردید بدون در نظر گرفتن چگونگی وضعیت بازار سهام، شرکت های با سهام کمتر سود بیشتری را پرداخت می کنند. علاوه بر این نشان داده شد که در زمانهای کاهش قیمت بازار، بازده سهام شرکت هایی که سود بیشتری پرداخت می کنند افزایش می یابد. نتایج بدست آمده بیانگر ارتباطی منفی میان نرخ رشد پایدار شرکت ها و میزان سود تقسیمی است. هر چند شواهدی در تایید وجود ارتباط میان ریسک غیر سیستماتیک و تقسیم سود بدست نیامد. بر اساس یافته های بخش دوم پژوهش و با استفاده از داده های تابلویی، رابطه ی غیر مستقیم ریسک سیستماتیک و نرخ رشد پایدار و رابطه مستقیم بازده دارایی ها با نسبت پرداخت سود تایید گردید و ارتباط معنی داری با اندازه شرکت مشاهده نشد. یافته ها حاکی از آن است، در زمانی که بازده دارایی ها بیش از نرخ رشد پایدار گردد، رابطه ی میان ریسک و نسبت پرداخت سود سهام، رابطه ای مستقیم خواهد بود. بطور کلی نتایج این پژوهش در تایید و همسویی در تایید و همسویی با نظریه انعطاف پذیری مالی سیاست های تقسیم سود می باشد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری مالی ، سیاست های تقسیم سود ، دوره های تغییر قیمت بازار سهام ، بازده دارایی ها