تاثیر سهامدار عمده بر گزینش اظهارنظر حسابرسی

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تاثیر سهامدار عمده بر گزینش اظهارنظر حسابرسی می پردازد. برای دستیابی به این هدف، داده های 100 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای سال های 1385 تا1392 جمع آوری شد و به کمک تحلیل رگرسیون به آزمون فرضیه های پژوهش پرداخته شد. نتایج فرضیه اول اندازه شرکت با گزینش اظهارنظر حسابرسی رابطه معناداری وجود دارد. در واقع اندازه شرکت بر اظهارنظر حسابرس تاثیرگذار است و در فرضیه دوم تغییر مدیریت بر گزینش اظهارنظر حسابرسی تاثیر مثبت و معناداری دارد. در واقع تغییر مدیریت بر گزینش اظهارنظرحسابرس تاثیرگذار است. در حالت کلی نتایج نشان می دهد که ضریب متغیر درصد مالکیت سهامدار عمده، نشان دهنده تاثیر مثبت درصد مالکیت سهامدار عمده بر گزینش اظهار نظر حسابرسی می باشد ولی با توجه به آماره z ضریب متغیر درصد مالکیت سهامدار عمده، در مدل معنی دار نمی باشد، با توجه به موارد فوق نمی توان در سطح اطمینان %95 فرضیه اول پژوهش را تایید شده تلقی نمود. این امر به این معنی است که مالکیت سهامدار عمده بر گزینش اظهارنظر حسابرسی تاثیر معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

سهامدار عمده ، گزینش اظهارنظر حسابرسی ، بورس اوراق بهادار تهران