رابطه رضایت از زندگی بر اساس درماندگی آموخته شده و تفکر ارجاعی

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی رابطه رضایت از زندگی با درماندگی آموخته شده و تفکر ارجاعی می باشد.گروه نمونه شامل262 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی لارستان بودند که در سال تحصیلی 93-92 در این دانشگاه مشغول به تحصیل بودند .انتخاب نمونه مورد نظر به شیوه تصادفی طبقه ایی صورت گرفت.ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه رضایت از زندگی(Diener,1985) ،پرسشنامه درماندگی آموخته شده (Quinless & Nelson,1988) و پرسشنامه تفکر ارجاعی(Ehring,2010) بود . نتایج حاکی از آن بود ارتباط منفی و معناداری بین تفکر ارجاعی و درماندگی آموخته شده با رضایت از زندگیوجود دارد و از بین سه بعد تفکر ارجاعی،بعد ناکارآمدی ادراک شده قادر به پیش بینی رضایت از زندگی است.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، درماندگی آموخته شده ، تفکر ارجاعی