ریسک دعوی قضایی خاص شرکت و کیفیت حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در دنیای تجارت، امروزه ریسک دعوی قضایی و گزارشگری آن از اهمیت بسیاری برخوردار است، چرا که با توجه به اینکه دستکاری سود توسط مدد یریت درجهت برقراری و حفظ منافع خود، باعث خدشه دار کردن محتوای اطلاعاتی حسابداری و گمراهی استفاده کنندگان از صورت های مالی می شود، لذا سوالی که مطرح می گردد این است که آیا بین ریسک دعوی قضایی و کیفیت حسابرسی رابطه معناداری وجود دارد یا خیر؟ هدف از انجام ا ین پژوهش بررسی رابطه بین ریسک دعوی قضایی و کیفیت حسابرسی است. در این میان بررسی ریسک دعوی قضایی و میزان اقلام تعهدی نیز مورد بررسی قرارگرفت. پژوهش حاضر از حاظ هدف، کابردی و از بعد روش شناسی از نوع تحقیق های توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشند که با انتخاب 124 شرکت به عنوان نمونه آماری، داده های آنها طی دوره زمانی 1386 تا 1390 جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل های رگرسیونی خطی چندگانه و مدل رگرسیون وجستیک استفاده گردید و برای محاسبه ریسک دعوی قضایی از مدل جبری ارائه شده در تحقیق سان و لیو استفاده گردید، داده های تحقیق پس از گردآوری توسط نرم افزارهای SPSS و EVIEWS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که بین ریسک دعوی قضایی و کیفیت حسابرسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بیانگر این است که هرچه میزان اقلام تعهدی اختیاری بیشتر باشد، میزان ریسک دعوی قضایی نیز افزایش خواهد یافت .

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، اقلام تعهدی ، اقلام تعهدی اختیاری و ریسک دعوی قضایی