گذری بر نظریات جرم شناختی جرایم علیه گردشگران

بارشد روز افزون صنعت گردشگری میزان جرائم علیه گردشگران افزایش یافته است. باتوجه به اثر تبلیغاتی بسیار وسیع این پدیده که موجب نا امنجلوه دادن کشورهای مقصد و عدم استقبال گردشگران می شود بهمین دلیل بررسی جرم شناختی جرایم علیه گردشگران ضرورت پیدا می کند.اندیشمندان دلایل متعددی را درخصوص بالا بودن نرخ جرائم علیه گردشگران در برخی مقاصد گردشگری ارائه داده اند که برخی مربوط به خصوصیات خود بزه دیدگان و برخی دیگر مربوط به جامعه است.ازعلل نوع اول می توان به شناسایی راحت و آسان آنها؛عدم آشنائی با فرهنگ میزبان؛ داشتن دارایی قابل حمل؛عدم تمایل آنها به گزارش جرم و تعقیب مجرم بدلیل ضیق وقت و پر هزینه بودن آن؛ جذابیت و وسوسه انگیز بودن آنها؛بی حفاظ در معرض عوامل جنائی قرار گرفتن؛ و... اشاره کرد.ازعوامل جامعه شناسانه هم می توان به تضاد وبرخورد فرهنگی گردشگران با ساکنین؛ سوابق درگیری نظامی یا سیاسی بین جامعه میزبان و جامعه متبوع گردشگر،مسئله خرده فرهنگهای مجرمانه؛ و... اشاره کرد.نظریه های جرم شناسانه ای که آمارهای بالا را توجیه میکند عمدتا نظریه اقتصادی جرم فعالیتهای روز مره و نظریه نقاط جرم خیز میباشد. این نظریه ها بر پر سود بودن ارتکاب جرم علیه گردشگران و برجسته سازی مفهوم فرصت و موفقیت دلالت دارند.در نهایت راهکارهای متعددپیشگیرانه نیز بیان شده است،از جمله: تشویق گردشگری گروهی؛توصیه هایی مبنی بر ساخت اماکن گردشگری با رعایت اصول پیشگیری از جرم؛ سهیم کردن مردم محلی در سود حاصل از این صنعت.

کلیدواژه ها:

جرم ، جرایم علیه گردشگران ، پیشگیری ، بزه دیدگی گردشگران