نقش مدارس ترغیبی در فرآیند خودتنظیمی دانش آموزان

رغبت و علاقه دانش آموز کوشش او را بر می انگیزد و به او کمک می کند تا در مقابل محیط عکس العمل مناسب نشان داده و خود را بهتر با موقعیت های جدید سازش دهد. رغبت از نظر تربیتی نقطه شروع فعالیت را تشکیل می دهد، بنابراین رغبت و علاقه انگیزه ی مهمی برای کار و تلاش و فعالیت است. در واقع علاقه و رغبت نوعی کشش و احساس اشتیاق به چیزی یا کاری است. هر قدر ما به موضوع بیشتر علاقه مند باشیم حاضریم فعالیت بیشتری به آن انجام دهیم و انرژی بیشتری در راه تجربه های مربوط به آن صرف کنیم . برای ایجاد تغییر در یک محیط ابتدا باید محیط فیزیکی را تغییر دهیم. هر قسمتی از محیط فیزیکی پیرامون که ناخوشایند، غیر جذاب، کثیف، گرد و خاکی و یا تیره رنگ باشد موجب کاهش انگیزه می شود. بعضی از دانش آموزان که در انجام تکالیف مشکل دارند و معلمان و والدین مشکل آن ها را به عدم توانایی آن ها نسبت می دهند، در صورتی که علت این مشکل عدم آشنایی با روش مطالعه و یادگیری خودتنظیمی است. بنابراین خودتنظیمی فرایندی است که از طریق آن دانش آموزان راهبردهای شناختی، رفتارها و عواطفی را که به طور نظام مند متوجه اکتساب اهداف است، فعال و حفظ می کند. به طور کلی یادگیری خودتنظیمی یک موضوع مهم برای یادگیری انسان است و روان شناسان تربیتی بر شرکت فعالانه یادگیرنده در فرایند یادگیری به جای تجربه یادگیری انفعالی تاکید می کنند.

کلیدواژه ها:

علاقه و رغبت ، خودتنظیمی ، راهبردهای شناختی ، فرایند یادگیری ، مدارس ترغیبی