بررسی رابطه هوش عاطفی با ماندگاری مدیران مجتمع مس شهربابک

در ادبیات مدیریت ، همواره تاکید می شود نرخ ترک خدمت بالا ، نشانگر عملکرد نامطلوب مدیریت در حفظ و نگهداری نیرویانسانی می باشد که نرخ ترک خدمت بالا و ماندگاری پایین کارکنان پیامدهای نامطلوبی برای سازمانها دارد و هزینه های مستقیم و غیرمستقیم زیادی را به سازمان تحمیل می کند از این رو سازمانها در صدد بر می آیند راهکارهای افزایش ماندگاری کارکنان را تعالی بخشندو از طرفی با توجه به تحقیقات انجام شده در دنیای رقابتی امروز استفاده از کارکنان با هوش عاطفی بالا یک نوع موفقیت محسوب میشود لذا هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین هوش عاطفی و مولفه های آن بر ماندگاری مدیران مجتمع مس شهربابک در سال1394 می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد جامعه آماری 198 نفر بودند که با تعیین حجم نمونه توسط فرمولکوکران 131 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده بدست آمد که در نهایت 125 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد .ابزارتحقیق پرسشنامه ساخته شده هوش هیجانی پایمزد (1391) و ماندگاری حسن زاده (1394) بود که روایی آنها توسط متخصصین تایید وپایایی آنها از طریق محاسبه آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.75 بدست آمد. از آمار استنباطی ضریب همبستگی اسپیرمن و کندال برایتجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش عاطفی و تمامی مولفه های آن نظیر خودآگاهی،خودتنظیمی،خودانگیزی و همدلی با ماندگاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. لذا با توجه به قابلیت تغییر و ارتقا هوش عاطفی وهمچنین تاثیر آن بر ماندگاری پیشنهاد می گردد به مفهوم هوش عاطفی توجه و ارائه آموزشهای لازمه در خصوص افزایش مهارتهایعاطفی مدیران در سرلوحه کار سازمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، ماندگاری ، خودآگاهی ، خودانگیزی ، خود تنظیمی