رابطه بین اجزای اقلام تعهدی با هزینه معامله سهام

به طور کلی در بازارها شاهد دو نوع واکنش نسبت به اطلاعات هستیم: اولین واکنش، اثر قیمتی اطلاعات بر اوراق بهادار است کهاکثر تحقیقات حسابداری به بررسی این واکنش نسبت به اطلاعات حسابداری پرداخته اند (اقلام تعهدی و نقدی)، اما بازار بهصورت اثر حجمی نیز نسبت به اطلاعات واکنش نشان می دهد (واکنش دوم)، این اثر در شاخص های نقدشوندگی نمایانمی گردد و تاکنون کمتر مورد توجه و استفاده محققان حسابداری قرار گرفته است. یکی از ویژگی های بازار کارا و ایده آل نبودهزینه های معاملاتی و در نتیجه قابلیت نقد شوندگی بالاست. حسابداری تعهدی این اختیار را فراهم می آورد که صورت های مالیتصویر بهتری از عملکرد شرکت ارائه نمایند؛ اما اقلام تعهدی نیازمند فرضیه ها و برآوردهای معینی است. اقلام تعهدی خود به دوجزء اقلام تعهدی اختیاری و غیراختیاری تقسیم می شود، مدیریت می تواند بر روی جز اختیاری، اعمال قضاوت و کنترل نماید،جزء دیگر که قضاوت و دخل و تصرف مدیریت را ندارد، جز غیراختیاری نامیده می شود. هزینه معامله هزینه های متحمل شده درهنگام خرید و یا فروش اوراق بهادار است. هزینه معامله توسط خریداران و فروشندگان پرداخت می شود که بانکها و کارگزارانبرای نقش خود در این معاملات، دریافتی را داشته باشند . اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام به عنوان یکی از مهمترین اجزای هزینه معاملات و در نتیجه به عنوان یکی از معیارهای نقد شوندگی سهام محسوب می شود. با توجه به مطالب ارائهشده هدف ما از این پژوهش بررسی تأثیر اجزای اقلام تعهدی بر هزینه معامله سهام در شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراقبهادار تهران می باشد. یافته های این پژوهش نشان دهنده عدم وجود رابطه مستقیم بین اجزای اقلام تعهدی و هزینه معاملهسهام می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلام تعهدی ، اقلام تعهدی اختیاری ، اقلام تعهدی غیراختیاری ، هزینه معامله سهام