ارزیابی و بهبود فرآیندهای مدیریت تکنولوژی در سازمانها و شرکتها بر پایه روش شناختی دانشگاه کمبریج، سال 2000

در کشورهای در حال توسعه بخصوص ایران مدیران بدنبال نتیجه می باشند و به فرایندی که آن نتیجه را بدنبال دارد کوچک ترین توجه ی نمی کنند در حالی که برای ایجاد مزیت رقابتی مدیریت فرایند از جایگاه خاصی برخوردار می باشد .اغلب مدیران صنعتی در کشور ما نتیجه گرا می باشند و در ابتدای هر پروژه فقط فکر انتهای پروژه می باشند،بنابراین اهمیتی به نوآوری نمی دهند.دنیا به سمت استفاده از مدیریت فرایندی پیش می رود و از مدیریت ساختاری فاصله می گیرد مدیریت ساختاری باعث تبدیل شدن دید افراد سازمان ها و شرکت ها به نتیجه گرایی و مدیریت فرایندی،ارزیابی فرایندها و بهبود فرایند باعث تبدیل افراد شرکت یا سازمان به افراد خلاق و نواور برای ایجاد مزیت رقابتی می شود.برای اینکه ما بتوانیم مدیریت ساختار ی را به فرایندی تبدیل کنیم باید ابتدا فرهنگ سازمانی را ایجاد کنیم و بتوانیم مدیران شرکت را متقاعد کنیم. رویه ای که در این مقاله برای ارزیابی و بهبود فرآیندهای مدیریت تکنولوژی پیشنهاد شده است، مبتنی بر کارگاه های آموزشی است. از همین روش موثر می توان در جهت فرهنگ سازی نیز استفاده نمود.رویه ای علمی برای ارزیابی فرآیندهای پنجگانه مدیریت تکنولوژی پیشنهاد شده است که در سال 2000 در دانشگاه کمبریج انگلستان ابداع شده است، نقطه ی تمرکز این رویه، ارزیابی نقاط قوت و ضعف فرآیندهای مدیریت تکنولوژی در یک سازمان است که در نهایت به تعریف پروژه های بهبود منتهی می شود.این مقاله یک مطالعه موردی صنعتی با تشریح نخستین کاربرد کامل این روش در مشاغل تولیدی با حجم بالا می باشد. اثر بکارگیری این روش از نقطه نظر مزایای آن در مشارکت در کسب و کار، و همچنین ارتقای خود روش های ارزیابی، در فضای چارچوب پژوهش عمل گرا، مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

روش بهبود فرایند ، ارزیابی ، مدل فال