حل مسئله مکان یابی - تخصیص در محیط های آمیخته بوسیله الگوریتم ژنتیک

مسئله مکان یابی- تخصیص در سیستم های لجستیک، می تواند در شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد. از جمله این شرایط مکان یابی کارخانه ها و مراکز توزیع و تعیین بهترین استراتژی برای تخصیص محصول از کارخانه ها به مراکز توزیع و از مراکز توزیع به مشتریان می باشند. اغلب عدم قطعیت در سیستم لجستیک ممکن است به تقاضا، زمان تدارک یا هزینه های گوناگون ارتباط داشته باشد. در بسیاری از موارد، تصادفی و فازی شدن در سیستم به طور همزمان ظاهر میشود و در این مقاله مفهومی از متغیرهای ترکیبی و مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط برای مسئله مکانیابی تخصیص تسهیلات فازی ارائه شده است. سپس با استفاده از تکنیک ارزش انتظاری و برنامه ریزی محدودیت های شانسی ، این مدل به مدل قطعی تبدیل شده است. بعلاوه، الگوریتم ژنتیک بر مبنای حق تقدم برای حل مدل پیشنهادی انتخاب شده است. تاکنون، تعداد کمی از مسائل مکانیابی تخصیص به صورت روش فوق فرموله شده اند. بعلاوه، تکنیک های توضیح داده شده در این مقاله به آسانی می توانند در سایر مسائل زنجیره تأمین بکار برده شوند.

کلیدواژه ها:

تصادفی سازی ، فازی سازی ، متغیر هیبرید ، مسئله مکانیابی تخصیص ، الگوریتم ژنتیک