ارایه مدل فازی برای مکان یابی تسهیلات با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

انتخاب مکان مناسب برای استقرار واحدهای خدماتی و تولیدی از دیرباز مورد توجه مدیران سازمان ها و پژوهشگران بوده است . انتخاب مکان به خودی خود، بر روی هزینه های واحد تولیدی یا خدماتی و نیز امکان دسترسی به منابع تولید، اعم از تسهیلات حمل ونقل، مواد اولیه و نیروی کار تأثیر فراوان دارد . همچنین به واسطه فاصله از بازارها و دسترسی به مشتریان بر روی میزان درآمد این سازمانها تاثیری خواهد گذاشت . همچنین میزان کارایی مکانها نیز حائز اهمیت می باشد. شرکتها در پی آن هستند که مکانهایی را برای شعب خود انتخاب کنند که با توجه به بودجه تخصیصی داده به آن مکانها دارای بیشترین کارایی باشند. سازمانها در پی آن هستند حداکثر کردن پوشش نقاط تقاضا می باشد به طوری که مکان هایی را برای شعب خود انتخاب کنند که بتوانند بیشترین پوشش را بر نقاط تقاضا داشته باشند. در این تحقیق مدلی معرفی شده است که به کمک آن بتوان مکانهایی را انتخاب کرد که دارای بیشترین پوشش را بر نقاط تقاضا داشته باشند و علاوه بر اینها خود مکانهای انتخاب شده از میان مکانهای منتخب دارای بیشترین کارایی باشند. مدل چند هدفه پیشنهادی در این تحقیق ابتدا به کمک رویکرد حل فازی TH یک هدفه شده و به کمک نرمافزار lingo 8 حل شده است.

کلیدواژه ها:

مکانیابی تسهیلات ، تحلیل پوششی داده ها ، حداکثر پوشش ، داده های فازی