تبیین وتحلیل میزان آینده گرایی در بین مدیران سازمانهای دولتی وغیر دولتی استان زنجان

جهان معاصر عرصه تحولات شگرف و پویایی شتابنده است، تغییرات چنان غافلگیر و برق آسا از راه می رسند که حتی لحظه ای درنگ می تواند به بهای گزاف در عرصه ی سیاسی، امنیتی و اقتصادی تمام شود. در این محیط سرشار از بی ثباتی و آکنده از عدم قطعیت تنها رویکرد و سیاستی که احتمال موفقیت و کامروایی دارند، تلاش برای معماری آینده است گرچه این تلاش همواره با خطرپذیری فراوان قرین بوده است اما به هر حال پذیرش این مخاطره به مراتب عاقلانه تر از نظاره گر بودن تحولات آینده است.استان زنجان به عنوان یکی از استان های دارای پتانسیل بالای معدنی و صنعتی در کشور و با توجه به موقعیت جغرافیایی وقرار گرفتن در جاده ابریشم به عنوان یکی از شاه راهای کشور در ترانزیت کالا ومسافر در ایران نیاز به مدیرانی آینده گرا در جهت ارتقا استان در کشور میباشد. وبا در نظر گرفتن سند چشم انداز بیست ساله کشور برای ارتقا واعتلای کشور در همه زمینه نیاز به مدیر آینده گرا بیش از هر زمان دیگراحساس می شود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از ۱۳۸ نفر از مدیران سازمان ها و ادارات دولتی و غیردولتی در استان زنجان میباشد که از نظر طرح پژوهش توصیفی و از نظر هدف کاربردی و به شیوه پیمایشی می باشد که به کمک طراحی پرسشنامه در قالبمقیاس پنج گزینه ای طیف لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است. و داده ها به کمک نرم افزار اس پی اس اس ۱۱.۱ تحلیل و پردازش شدهاند.نتایج حاصل ا ز این پژوهش نشان می دهد که تفاو ت معناداری بین شرکت ها ی دولتی و غیردولتی در آینده گرایی و میزان آنوجوددارد. همچنین تفاوت معناداری بین گروه های سنی مختلف در آینده گرایی وجود دارد ولی تفاوت معناداری بین مدیران براساسمدرک تحصیلی آنها در آینده گرایی آن وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

آینده گرایی مدیران ، آینده گرایی تحلیلی ، آینده گرایینظری ، آینده گرایی مشارکتی