تبیین جایگاه ابعاد کارآفرینی در ارتقای شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه

مقدمه: در عصر حاضر که تغییر وتحولات محیطی از مهمترین چالش های فراروی سازمانها به شمار می روند بهره گیری مناسب از استعداد وتوانایی افراد در تدوین چارچوبوالگوی فکری جدید نقش حیاتی دارند. مقاله حاضر درصدد تعیین جایگاه کارآفرینی و نقش آن در ارتقا شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه است. روش بررسی: در این پژوهش همبستگی چندمتغیره، جامعه آماری شامل کل اعضای هیئت علمی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود و یک نمونه 210 نفری با روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شد. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد 31 سوالی کارآفرینی و پرسشنامه استاندارد 40 سوالی مسیر شغلی بودند. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری و محتوایی و پایایی آن ها با استفادهاز روش ضریب آلفای کرانباخ r2= و 0.86 r1=0.91 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS22 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج: میزان کلیه ابعاد کارافرینی(میزان نوآوری، رفتارخلاقانه، کشف و تعقیب فرصت ها، انعطاف پذیری ، یادگیری سازمانی ، حمایت مدیریت از ایده های جدید کارکنان، فرهنگ سازی، آموزش کارآفرینی، سیستم پاداش مناسب)کمتر از سطح متوسط و لیکن میزان بعد تفویض اختیار در حد متوسط بوده است . از طرفی و میزان مولفه ها ی مسیرشغلی (مدیریت عمومی ، خودمختاری ، امنیت ، خلاقیت کارآفرینی، ازخودگذشتگی، چالش محض و سبک زندگی) کمتر از سطح متوسط و لیکن میزان مولفه شایستگی فنی -کارکردی درسطح متوسط بوده است. همبستگی بین نمرات ابعاد کارافرینی و مولفه های مسیر شغلی در سطح p ≤0/05 معنادار بوده و نتایج رگرسیونچند متغیره نیز نشان داد که رابطه بین ابعاد کارافرینی با مولفه های مسیرشغلی معناداربوده است. بحث و نتیجه گیری: با ایجاد بستر مناسب برای کارافرینی، انجام به موقع کارها و ایجاد حس مسئولیت در بین اعضا، تولید و بهره وری را در سازمانهای آموزشی افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، ارتقا شغلی ، دانشگاه