مدیریت استراتژیک وتفکر استراتژیک

موضوع « تفکر استراتژیک » در بیش از یک دهه گذشته در حوزه مد یریت استراتژیک بسیار مورد توجه بوده و در تحقیقات بسیاری به اهمیت دارا بودن قابلیت تفکر استراتژ یک برای مد یران اشاره شده است. تفکر استراتژیک به عنوان یکی از دو قابلیت اصلی رهبران دارای عملکرد برجسته برشمرده شده است . از دیدگاه مینزبرگ، تقویت تفکر استراتژیک، به تدو ین استراتژ ی های بهتر منجر می شود. او معتقد است مد یرانی که مجهز به قابلیت تفکر استراتژ یک هستند قادرند ، سایر کارکنان را به یافتن راهکارها ی خلاقانه بر ای موفقیت سازمان ترغیب کنند.آنها سازمان را آ ن گونه که با ید باشد می بینند نه آن گونه که هست . به این ترتیب می توان تفکر استراتژیک را پیش درآمد ی بر طراحی آینده سازمان دانست توانایی تفسیر رخدادها و وقایع غیرمرتبط و برنامه ریزی نشده بزرگترین نشان موفقیت مدیران موفق سازمان های کنونی است که این توانایی ها در واقع همان تفکر استراتژیک در یک سازمان می باشد که خود مبین یک کمبود اساسی برای رساندن یک سازمان به تعالی و توانمند سازی می باشد. این توانایی استراتژیک می تواند به مدیران کمک نماید که بتوانند وقایع آینده را درک، تشخیص، پیش بینی و کنترل نمایند و بجای آنکه تحت تأثیر تغییرات قرار بگیرند ، تغییرات آتی را تحت تأثیر خود قرار دهند. از طرفی کاربرد تفکر استراتژیک در یک سازمان بدون توجه به نوع اقدام و سبک مدیریتی مدیران امروز منتج به موفقیت نخواهد شد. چرا که بالندگی یک سازمان صرفاً به خود مدیر، تفکرات و تصمیمات او به تنهایی بستگی ندارد و به مسایلی مانند توجه به شرایط و موقعیت سازمان، ویژگی ها، شرایط ، نیازها و اولویت های کارکنان سازمان نیز بستگی دارد(پیساپیا و همکاران ، 2009 ، 1).