بررسی رابطه توانمندی آینده پژوهی و مهارتهای فردی مدیریت زمان دانشجویان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه توانمندی آینده پژوهی و مهارتهای فردی مدیریت زمان دانشجویان است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگیاست. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز استکه از میان آنها به روش خوشه ای تک مرحله ای 141 نفر (57 نفر کارشناسی ارشد و 84 نفر کارشناسی) به عنوان نمونه انتخاب شده است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه، شامل پرسشنامه توانمندی آینده پژوهی با ضریب آلفای کرانباخ 0/84 و پرسشنامه مهارتهای فردی مدیریت زمان با ضریب الفای کرانباخ 0/71 انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی (شامل: میانگین، انحراف معیار و فراوانی آزمودنی ها) و آماراستنباطی (شامل: ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و آزمون F) استفاده شد. براساس نتایج این پژوهش، بین توانمندی آینده پژوهی و مهارتهای فردی مدیریت زمان 0/01 رابطه معناداری وجود دارد (r=0/607). میان توانمندی آینده پژوهی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد تفاوت معنی داری وجود دارد (sig=0/015). همچنین میان مهارتهای فردی مدیریت زمان دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد تفاوت معنی داری وجود دارد (sig=0/037). لذا برنامه ریزی برای آموزش مهارت های مدیریت زمان به منظور افزایش توانمندی آینده پژوهی دانشجویان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

توانمندی آینده پژوهی ، مهارتهای فردی ، مدیریت زمان