مدیریت بحران از طریق خلق و انتقال دانش در سازمان های پروژه محور

خلق، سازماندهی و انتقال دانش بحرانی در زمان وقوع بحران سازمانی، ضمن کمک به تصمیم گیری صحیح و مدیریت بهینه بحران، می تواند به بقایسازمان کمک نموده و باعث افزایش ریسک پذیری سازمان در شرایط کسب و کار پیچیده کنونی گردد. آنچه مسلم است تحقق این مهم نیاز به ابزارهایتوانمند به منظور کنترل شرایط و جهت دهی به اقدامات مرتبط دارد. یکی از این ابزارها که در حین وقوع بحران مورد استفاده قرار می گیرند بستر خلقدانش و کانال های انتقال دانش می باشد. این مطالعه به راهکارهای مدیریتی برای پشتیبانی از مدیریت بحران از طریق مهیا ساختن بستر خلق دانش وکانال های انتقال دانش می پردازد. جم عآوری اطلاعات با روش مصاحبه انجام شده است و استراتژی تحقیق ترکیبی از مطالعه موردی (Case Study) ونظریه داده بنیاد(grounded theory) بوده است. در این تحقیق وضعیت بحرانی در دو پروژه در یک سازمان پروژه محور مورد مطالعه قرار گرفتهاست. این تحقیق علاوه بر شناسایی ابزارهای خلق و کانال های انتقال دانش، به چگونگی تاثیر این ابزارها و کانال ها بر عملکرد سازمان می پردازد. یافته هانشان می دهد خلق و انتقال دانش نقش بسزایی در مدیریت بحران در این دو پروژه داشته اند. در نهایت بر اساس تجربیات محقق شده در این دو پروژه،الگویی برای مدیریت بحران از طریق خلق و انتقال دانش در پروژه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، دانش بحرانی ، خلق دانش ، انتقال دانش ، سازمان پروژه محور ، نظریه داده بنیاد