تاثیر اثربخشی رهبری بر قصد ترک خدمت کارکنان با نقش میانجی استرس شغلی در اداره کل امورمالیاتی استان خوزستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اثربخشی رهبری بر قصد ترک خدمت کارکنان با نقش میانجی استرس شغلی در اداره کل امور مالیاتی استانخوزستان صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش از 702 نفر از کارکنان تشکیل گردید. در همین ارتباط تعداد 248 نفر از کارکنان با استفاده ازجدول مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بعنوان نمونه انتخاب گردیدند. در این تحقیق از 3 پرسشنامه استفاده گردید که عبارتند از: پرسشنامه چند عاملی رهبری (باس و آولیو ، 2000)، پرسشنامه قصد ترک خدمت (مبلی و همکاران، 1979) و پرسشنامه استرس شغلی (کلر، 1984). این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی . علی می باشد. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف -اسمیرنوف استفاده شده است. نتایج بدست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری بر اساس نرم افزار spss و Lisrel آزمون گردیدند که حاکی از تایید تاثیر منفی اثربخشی رهبری و استرس شغلی بر قصد ترک خدمت کارکنان و رد فرضیه تاثیر منفی اثربخشی رهبری بر استرس شغلی و تاثیر منفی اثربخشی رهبری بر قصد ترک خدمت با نقش میانجی استرس شغلی می باشد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی رهبری ، قصد ترک خدمت ، استرس شغلی